حل - Wiktionary, the free dictionary حَلَّ • (ḥalla) I (non-past يَحِلُّ (yaḥillu) or يَحُلُّ (yaḥullu), verbal noun حُلُول (ḥulūl)) ( intransitive ) to dismount ; to stop , to halt ( intransitive or transitive ) to stay , to settle [ with بِ ( bi ) or فِي ( fī ) or accusative ‘in a place’ ; or with عَلَى ( ʕalā ) ‘with
موقع كتبي المدرسية على الطالب الاعتماد على فهمه في حل كتبه الدراسية والواجبات ويمكن لولي الأمر استخدام منصة كتبي للمتابعة مع أبنائه والتأكد من فهمهم
معنی حل | واژه یاب جست‌وجوی معنی «حل» در لغت نامه های دهخدا، معین، عمید، سره، مترادف و متضاد، فرهنگستان، دیکشنری انگلیسی و فارسی در بیش از یک میلیون واژه